بررسی اثر تری فلوئورواتانول و آرتمین بر تجمع بتالاکتوگلوبولین

بتالاکتوگلوبولین بطور غالب از صفحه بتا تشکیل شده¬است اما دارای حدواسطی با ساختار مارپیچ آلفای غیرطبیعی است. مشخص شده است در طی سرشتگی بتالاکتوگلوبولین انتقالات ساختاری صفحه بتا به مارپیچ آلفا اتفاق می¬افتد. تحقیقات نشان دادند آرتمین بر مسیر سرشتگی بتالاکتوگلوبولین تاثیر می¬گذارد. جنین نهفته آرتمیا به¬طور شگفت انگیزی به استرس¬های محیطی شدید مقاوم است؛ این مقاومت به دلیل وجود پروتئینی به نام آرتمین است. در بخش اول مطالعه حاضر اثر آرتمین بر تجمع بتالاکتوگلوبولین مورد بررسی قرار گرفت. پیش از این آرتمین نوترکیب از جنین خفته آرتمیا ارومیانا در دریاچه ارومیه قبلا استخراج و ژن آن کلون شد. این پروتئین در e. coli بیان شده و سپس تخلیص شد. نتایج نشان دادند که آرتمین از تجمع بتالاکتوگلوبولین بصورت وابسته به غلظت جلوگیری می-کند. در حضور 5 و 15 ماکروگرم بر میلی¬لیتر آرتمین کدورت به میزان تقریبا 8 و 4 برابر کاهش یافت. در بخش دوم این مطالعه، اثرات 0، 10%، 20% و 30% تری¬فلوئورواتانول بر ساختار و تجمع بتالاکتوگلوبولین با روش¬های طیف-سنجی و ژل الکتروفورز بررسی شد. نتایج نشان داد که تری¬فلوئورواتانول باعث القای ساختار مارپیچ آلفا در بتالاکتوگلوبولین می¬شود. سوال اصلی که ما در این تحقیق سعی داریم به آن پاسخ دهیم این است که: اثر حالت¬های حدواسط بر تجمع پروتئین چیست؟ بدین منظور تجمع بتالاکتوگلوبولین طبیعی و حالت¬های حدواسط آن در ph ها، دماها و قدرت¬های یونی مختلف بافر و همچنین غلظت¬های مختلف پروتئین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که سرعت تجمع بطور قابل توجهی در حضور تری¬فلوئورواتانول افزایش می¬یابد. همچنین، در حالت طبیعی و حالت¬های حدواسط سرعت تجمع با افزایش غلظت بتالاکتوگلوبولین افزایش می¬یابد. غلظت کلرید سدیم تا 60 میلی-مولار باعث افزایش سرعت تجمع و در غلظت¬های بالاتر باعث کاهش ناگهانی تجمع می¬شود. به منظور بررسی اثر ph، آزمایشات در ph های 2، 7/4، 7 و 8 انجام شد و نمونه¬ها در دمای 80 درجه سانتی¬گراد به مدت 20 دقیقه انکوبه شدند. نتایج نشان دادند که در عدم حضور تری¬فلوئورواتانول در ph ¬های 2، 7 و 8 کدورتی وجود ندارد، اما ژل الکتروفورز، تشکیل دایمر، تترامر و الیگومر را نشان داد. در 7/4 = ph، نمونه حتی قبل از قرار گرفتن در دمای 80 درجه سانتی¬گراد کدر بود. تری¬فلوئورواتانول باعث افزایش تجمع بتالاکتوگلوبولین در همه ph ها می¬شود. با استفاده از طیف¬سنجی دورنگ¬نمایی دورانی و فلورسانس ذاتی مشخص شد که با افزودن تری¬فلوئورواتانول انتقالات ساختاری صفحه بتا به مارپیچ آلفا و واسرشتگی ساختار سوم اتفاق می افتد. بنابراین چنین می¬توان نتیجه گرفت که حالت¬های حدواسط بتالاکتوگلوبولین بیشتر از حالت طبیعی¬ آن مستعد تجمع هستند.